Hoe meer mensen er bij elkaar zijn, hoe minder ze geneigd zijn om een persoon in problemen te helpen. Mensen die alleen in een noodsituatie aanwezig zijn zullen meer geneigd zijn om te helpen dan een situatie waar heel veel mensen aanwezig zijn. Dit staat in de psychologie ook wel bekend als het Bystander Effect.

Diffusion of responsibility

De eerste verklaring komt door “diffusion of responsibility”. Zoals de term zegt, er treedt een verdeling van verantwoordelijkheid op. In een situatie met veel omstanders is er minder druk om zelf te helpen. De verantwoordelijkheid ligt niet alleen meer op jezelf dus je denkt dan heel makkelijk: “oh die ander helpt wel”. Het probleem is dat iedereen dat dan denkt waardoor er uiteindelijk niemand helpt.

Sociale druk

Een andere verklaring voor het bystander effect komt door een misinterpretatie van de situatie door sociale druk. De mens heeft van nature in zich dat hij niet voor schut wil staan. Om dit voor elkaar te krijgen vergelijk je jezelf heel erg met anderen en ga je ervan uit de de reactie van andere ook wel juist zal zijn. Als andere mensen in een gevaarlijke situatie niet reageren, zal je zelf ook niet reageren kan je makkelijk aannemen dat er dan wel niks aan de hand zal zijn.

Hoe te voorkomen?

Stel – jij hebt hulp nodig, maar bent in een situatie waarin zowel diffusion of responsibility als sociale druk optreden. Hoe kun je er dan voor zorgen dat de kans dat het bystander effect optreedt minder groot is? De beste strategie is de volgende; maak iemand verantwoordelijk door deze persoon persoonlijk aan te spreken. De verantwoordelijkheid komt dan voor het gevoel in zijn geheel bij een persoon te liggen in plaats van bij alle omstanders, hierdoor is de kans veel groter dat die persoon je zal helpen. Schreeuw dus niet: “ik heb hulp nodig, bel een ambulance”, maar zeg: “meneer met de rode jas, ik heb hulp nodig, bel een ambulance!”.

Voorbeelden bystander effect

• Kitty Genovese

  

  Eén van de bekendste voorbeelden van het bystander effect is het geval van Kitty Genovese. In 1964 werd deze vrouw midden op straat vermoord door een man. Deze aanval zou ongeveer 30 minuten geduurd hebben. 38 mensen waren tijdens de aanval langsgelopen zonder ook maar iets te doen. In 2007 is er een artikel verschenen waarin wordt beweerd dat het geval van Kitty Genovese sterk overdreven is door de media. Toch is er sindsdien erg veel onderzoek gedaan naar dit effect.

• The smoke filled room experiment
  Dit  experiment laat zien dat proefpersonen met omstanders die in een gevaarlijke situatie niet reageren, zelf ook niet reageren. In de conditie waarin de proefpersonen alleen in de ruimte aanwezig zijn reageren ze veel sneller op de gevaarlijke situatie.
  
  

Bronvermelding:

Manning, R., Levine, M. & Collins, A. (2007). The Kitty Genovese murder and the social psychology of helping: The parable of the 38 witnesses. American Psychologist, 62(6), 555-562.

Darley, J. M.; Latané, B. (1968). “Bystander intervention in emergencies: Diffusion of responsibility”. Journal of Personality and Social Psychology 8: 377–383.