Hier is een term waar je waarschijnlijk nog nooit van gehoord hebt: singlisme. Singlisme is een term die verwijst naar de vooroordelen die men heeft over mensen die ervoor kiezen om single te blijven en zich niet toe te wijden aan een intieme relatie. Veel van ons hebben het idee dat wanneer iemand volwassen is maar niet getrouwd is, hij of zij eenzamer en minder volwassen zou zijn dan degenen die wel getrouwd zijn. Dit idee gaat zelfs op voor mensen die getrouwd geweest zijn, maar nu gescheiden zijn. We vinden het normaal dat mensen deel van een duurzame relatie willen uitmaken, en dus vinden wij het raar wanneer iemand er dan toch voor kiest om single te blijven. Het resultaat hiervan is een maatschappij die voordelen biedt aan getrouwde stellen, maar alleenstaanden achterstelt.

De achterstelling van alleenstaanden

Alleenstaanden worden vaak structureel benadeeld. Zo worden alleenstaande mannen vaak slechter betaald dan getrouwde mannen voor hetzelfde werk, zelfs wanneer zij even lang binnen het bedrijf werkzaam zijn en over eenzelfde niveau van competentie beschikken. Tevens ontvangen getrouwde stellen belastingvoordelen die alleenstaanden niet ontvangen. In zowel belastingrecht als sociale zekerheid maakt de overheid onderscheid tussen getrouwden en alleenstaanden. Alleenstaanden betalen altijd meer. Ook is de achterstelling van alleenstaanden merkbaar in kleinere dingen: zo zou de bediening in restaurants slechter zijn voor alleenstaanden dan voor stellen.

Single zijn: slecht voor de gezondheid?

Intimiteit is goed voor ons en onze gezondheid; getrouwde mensen leven dan ook langer dan ongetrouwde mensen. Uit Amerikaans onderzoek onder 67.000 volwassenen bleek dat, vergeleken met getrouwde personen, gescheiden personen 27% meer kans hadden om binnen 9 jaar te komen overlijden. Tevens bleek dat weduwnaars 40% (en nooit getrouwde personen zelfs 58%) meer kans hadden om binnen 9 jaar te overlijden dan getrouwde personen. Resultaten als deze leiden ertoe dat wetenschappers aanraden om een gelukkig huwelijk na te streven. Maar we maken een grove fout als we er achteloos vanuit gaan dat singles ongezonde einzelgängers zijn. Veel singles hebben namelijk een actief sociaal leven en hechte vriendschappen waar zij veel voldoening uit kunnen halen. Ze beweren dat ze geen partner in hun leven nodig hebben en kiezen ervoor single te blijven omdat ze veel belang hechten aan hun vrijheid en onafhankelijkheid.

Wat vind jij? Is er iets mis met volwassenen die ervoor kiezen om single te blijven? Ontbreekt er iets essentieels in hun levens? Als je denkt dat dat zo is, waarom denk je dat? Plaats een reactie en laat het ons weten!