Binnenkort zullen er artikelen verschijnen van een transgender, als een soort dagboek. We zullen lezen hoe diegene zich voelt, wat diegene denkt en wat diegene meemaakt. Daarom kijken we in dit artikel naar transgenderisme, want wat is dat eigenlijk?
Transgenderisme
Iemand is een transgender wanneer je voelt dat je ‘geslachtsidentiteit’ niet overeenkomt met je daadwerkelijke sekse. Een vrouw kan zich dus van binnen een man voelen, of andersom. Dit betekent niet dat hiermee ook vast staat wat de seksuele oriëntatie van een transgender is. Dit kan hetero zijn, maar ook biseksueel of homo/lesbisch.
De link met psychologie
Wat is de link tussen transgenderisme en psychologie? Ten eerste moet een transgender vaak vóór de eventuele transitie op gesprek bij een psycholoog. Deze zoekt uit of iemand wel echt transgender is. Zo moet er geen sprake zijn van een psychische aandoening, verslaving of seksueel misbruik. Deze kunnen niet alleen zorgen voor een vertekend beeld van jezelf, maar kunnen ook een transformatie in de weg staan. Daarnaast moet er bepaald worden of de persoon de transitie wel aan kan. Met andere woorden: kan deze persoon de mentale en lichamelijke veranderingen en problemen die daarbij komen wel aan?
Psychologisch onderzoek
Psychologen zijn op zoek naar het antwoord op de vraag ‘waarom?’. Waarom is een transgender zoals hij of zij is? Het zou kunnen zijn dat de sociale wereld zorgt voor druk; druk op het lichaam en druk op de verschijning en uitstraling. Transgenderisme zou dan een manier zijn om met het lichaam om te gaan, maar dan wel een extreme manier, net zoals anorexia.
Er is echter maar weinig onderzoek naar gedaan en dat is jammer. Hopelijk bieden de artikelen van ‘onze’ transgender op PsyBlog meer inzicht!
Bron: Finn, M. & Dell, P. (1999). Practices of Body Management: Transgenderism and Embodiment. Journal of Community & Applied Social Psychology, 463 – 476.
Was ontzettend verbaasd om zo’n nietszeggend verhaal te lezen van iemand die haar masters doet. Gewoon een vraag die brandt. Waarom zou een psycholoog een antwoord moeten vinden op het ‘waarom’? Dit doe je toch ook niet voor iemand die homo of hetero is. Psychologisch is er geen waarom. Je gender identiteit wordt bij de geboorte bepaald en is bijna altijd gelijk aan het biologische geslacht. Maar dus niet altijd. Meer waarom is er niet.
Dag José,
Ik snap je reactie. Aan de andere kant lijkt er wel een culturele kant te zitten aan transgenderisme (ik weet niet of dat ook daadwerkelijk echt zo is). Het lijkt nu vaker voor te komen dan vijftig jaar geleden, net als anorexia bijvoorbeeld.
Heeft dit dan te maken met meer vrijheid van de mens? Of meer individuele vrijheid om te zijn wie je wil zijn (of bent)? Zo ja, dan is er een duidelijke psychologische ‘waarom’ vraag (met bijbehorend antwoord) of in ieder geval meer dan slechts ‘het is zoals het is’.
Hoi Jerre,
De reden is simpel. Vroeger waren er ook veel minder homo’s. Omdat het totaal niet geaccepteerd werd. Dus heel veel bleven ‘undercover’. Zo ook transgenders. Want stiekem en met heel veel kunst en vliegwerk kan je functioneren in je biologisch geslacht, maar gelukkig ben je nooit. En nu je mag zeggen dat je voor geluk kiest en dus ook jezelf belangrijk mag vinden, nu uiten veel meer mensen zich. En natuurlijk, er zijn altijd uitzonderingen, maar dat is het, een uitzondering die om psychologische redenen, zoals border liner, transgender worden. Het gros heeft gewoon een identiteitsstoornis.
Groetjes, José