Elk jaar pak ik mijn backpack uit de kast, ik zoek mijn tentspullen bij elkaar (koop nog vlug wat rechte haringen), regel wat blikjes bier, een paar sultana’s (de snack voor onderweg) en een regenjasje. Vervolgens sta ik om 10.00 uur volgepakt met een dosis energie op het station… we gaan weer naar Lowlands! Na een lange treinrit, een aantal uren sjouwen, wachten, wat geduw en trek in de rij, loop ik het terrein in Biddinghuizen op. Meteen verschijnt een grote glimlach op mijn gezicht. Voor een paar dagen ben ik in een compleet andere wereld. Een wereld die draait om muziek, kunst, om ervaringen, om licht en geluid… om gewoon er zijn.

Wat is het toch, het gevoel dat mensen massaal naar (muziek)festivals trekt? Niet alleen voor de muziek, maar ook om er te blijven slapen. Het gevoel dat ervoor zorgt dat mensen in een lekkend tentje op een oud luchtbed vier dagen lang in de regen doorfeesten?

Festivals en psychologie

Vele psychologen zullen er een mening over hebben. Van cognitie-wetenschappers die beweren dat een festival al onze zintuigen (ons gehoor!, onze ogen, onze emoties) prikkelt, tot sociaal psychologen die weten dat een festival ons een gevoel van saamhorigheid kan bezorgen, een ‘nu allemaal even niet aan thuis denken’ -gevoel, even weg zijn van alles en iedereen, de telefoon uit… en samen met (onbekende) anderen genieten van de fijne dingen in het leven.

Saamhorigheid

Het gevoel om bij een groep te horen, een groep die dezelfde dingen in het leven leuk vindt dan jij. Een groep die kippenvel krijgt bij dezelfde band als jij. Mensen, jong en oud, hip en uhm iets minder hip, om je heen die net als jij met een biertje in de hand hard een tekst mee zingen. Saamhorigheid in tijden van crisis, zo spreekt ook sociaal-psycholoog Sander Koole (Trouw, 2008), is iets waar mensen nu meer dan ooit naar opzoek zijn.

Ja, de organisatoren van Lowlands en Rock Werchter hebben het goed begrepen. Geen wonder dat ze dan ook elk jaar binnen enkele uren uitverkocht zijn. Benieuwd hoeveel psychologen met een dosis mensenkennis het festival ooit opgezet hebben. Ach wellicht waren het simpelweg een paar mensen, die even weg van het dagelijks leven, met een groepje tijdens wat muziek een leuk idee wilden uitvoeren.