Transvrouw Samantha laat PsyBlog-lezers deelgenoot zijn van haar persoonlijke belevingswereld.

Spenderen vrouwen meer tijd aan persoonlijke verzorging?

Ook dit artikel open ik met een vraag; ik vraag mezelf namelijk regelmatig van alles af. Waarom laten films en series zien dat ‘de stereotype vrouw’ als voorbereiding op een date begint met douche of bad, met veel shampoo-gebruik, gevolgd door het aanhebben van perfect zittende kleding (het aantrekken daarvan wordt overgeslagen), met als sluitstuk het opbrengen van (lagen) make-up, om er voor de ander goed uit te zien. En om na de date zichzelf af te vragen of hij haar schoonheid überhaupt wel gezien heeft…

Is het altijd zo geweest dat vrouwen meer tijd spenderen aan hygiëne? Zelf spendeer ik niet méér – of extra – tijd aan mijn persoonlijke hygiëne sinds ik weet dat ik transgender ben. Of het moet zijn dat ik wat langer onder de douche sta om mijn haren te wassen. Maar is dit gegeven voor iemand anders van belang? Naar mijn idee niet. En het feit dat vrouwen menstrueren is niet persé een extra reden waarom ze meer op hun hygiëne letten, toch?

Cultuurverschuiving?

Op 3 augustus jl. las ik in een krantenartikel dat mannen steeds meer schoonheidsproducten gebruiken: 1 op de 3 mannen gebruikt zulke producten ‘wel eens’, en 1 op de 20 dagelijks. Misschien is er in dit opzicht een cultuurverschuiving bezig. Het doet me denken aan een soort van fashion-regel: nieuwe creaties voor vrouwen komen vaak voort uit de mannen-fashion van twee jaar daarvoor. Ofwel kledingontwerpers houden bij het ontwerpen van een collectie rekening met wat toen ‘in’ was voor de mannen.

Vreemd? Misschien een beetje vergezocht, maar als ik de regel omdraai en dat toepas op schoonheidsproducten en persoonlijke hygiëne, komt het redelijk logisch over. Ik blijf er in ieder geval op letten. Man en vrouw leken voor mij zoveel te verschillen, maar nu ik beter kijk zie ik steeds meer overeenkomsten. Misschien maar goed ook. Het laat zien dat we als cultuur vooruitgaan naar gelijkheid. En deze gelijkheid laat zien dat we allemaal acceptabel zijn.

Volgende keer schrijf ik over een voor mij minder moeilijk onderwerp, namelijk uitgaan.