Als 22-jarige “transgender” kwam ik op het idee om een brief te schrijven aan mijn 14-jarige zelf.

April 2013

Hallo Samantha van 14,

Je zult er aan moeten gaan wennen dat anderen je gaan aanspreken met de door jou gekozen meisjesnaam. Steeds meer mensen zullen jou ‘Samantha’ gaan noemen, niet alleen op het internet, maar ook in het echte leven. Het gaat gebeuren, geloof me. Je gaat mensen ontmoeten die je echt jouw vrienden kan noemen. Ze wonen niet bepaald in de buurt, maar de belangrijksten zul je snel genoeg ontmoeten. En je zult de loterij winnen, ook al is dat spreekwoordelijk.

Je bent al uit het diepste dal geklommen en je bent op weg naar de top van de berg, maar er zullen nog meer dalen komen… Het universum zal je belonen met nieuwe vriendschappen en je zult ze herkennen door de uitzonderlijke omstandigheden waarin je deze mensen ontmoet.

Het is niet erg dat je sociaal anders bent. Je moet dat juist omarmen, want je bent nu eenmaal zo. Jezelf zijn is iets waar iedereen recht op heeft; jij dus ook! De tijden van gepest worden zijn voorbij. Je groeit door nieuwe vrienden en je wordt daardoor zekerder van jezelf. Juist door je passie voor spellen weet je contact te leggen met de wereld. Door deze contacten kom je meer te weten over je ‘probleem’ en de oplossingen daarvoor. Probeer deze zekerheid vanuit het chatten naar je leven te brengen.

Kijk vooruit, hou vast aan je hobby’s, probeer te genieten van de momenten waar alles goed gaat. Denk na, maar probeer niet het gedrag van andere mensen te voorspellen. Mensen zijn onvoorspelbaar. Laat jezelf af en toe gaan, al is het als je alleen in je kamer bent. Je kunt niet stoppen met dat wat je van binnenuit graag wilt zijn. Je gevoel wijst je wat je moet doen, vertrouw daarop en je zult bijzonder veel geluk ervaren.

Dreams & Disasters,

Samantha van 22