Over stigma gesproken. Sommige mensen hebben een aandoening, en soms is dit psychisch. De mensen die lijden aan een psychische aandoening hebben hier niet voor gekozen. Zij willen het liefst een ‘normaal’ leven in de ‘normale’ wereld. Een solidaire maatschappij vangt dit heel goed op; allemaal dragen we ons steentje bij en de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Hierdoor kan iedereen op zijn of haar manier meedoen aan de samenleving. Mijn artikel gaat niet om geld, maar om saamhorigheid en om liefde, want dit blijkt niet uit de ‘eigen bijdrage Ggz’ uit 2012.

Eigen bijdrage

Deze ‘eigen bijdrage’ wordt geheven over het jaar 2012 en is nu, begin 2014, bij iedereen in rekening gebracht. Hier worden de zwakste schouders belast en mensen met een psychische aandoening keihard gestraft. Gestraft voor hun ziek-zijn. Gestraft, omdat ze aan zichzelf willen, moeten, werken, op psychisch vlak. Omdat ze naar de psychiater gaan, of naar een psycholoog. Hier: een boete van 200 euro! De overheid stigmatiseert hiermee een kleine groep mensen, een kleine groep die het (vaak) al heel moeilijk heeft.. die vecht voor een goed leven en die nu nog eens 200 euro extra moet betalen omdat ze een psychische aandoening heeft. Dit komt nog eens bovenop de 220 euro eigen risico. Alsof ze dat expres doen. Alsof ze al als kind hadden besloten:”Later wil ik psychiatrisch patiënt worden.” Nee, de meeste mensen hadden andere ideeën over hun toekomst…

Hier wil ik daarom mijn mening verkondigen:

Ik vind het schandalig dat cliënten in de Ggz, bovenop het (verplichte) eigen risico van 220 euro, nog eens 200 euro – extra -moeten betalen voor het ontvangen van psychiatrische zorg. Los van het feit dat ze ziek zijn, wordt deze groep nog eens extra gestraft op financieel gebied. Veel mensen die (psychisch) ziek zijn, ontvangen een uitkering en moeten daarvan rondkomen. En juist deze mensen krijgen nu die extra rekening van 200 euro!  Behoorlijk onsympathiek van onze overheid, ook omdat deze inning pas twee jaar later plaatsvindt, in 2014. Het is alsof je, alsnog, een trap na krijgt.

Terugbetalen!

Ik pleit voor het terugbetalen door de overheid van de eigen bijdrage Ggz aan alle cliënten op wie dit van toepassing is. Weg met dit stigma, weg met deze nare behandeling van mensen die op zich (vaak) al een heel zwaar leven hebben. Een leven waarvoor ze niet hebben gekozen. Een overheid dient solidariteit en saamhorigheid te stimuleren en mensen niet nog eens extra te straffen voor hun ziek-zijn. We leven allemaal op deze aarde, laten wij én de overheid liever wat liever voor elkaar zijn!