Positiviteit…… we kennen allemaal het woord maar wat wordt er eigenlijk mee bedoeld? Hoe langer ik er over nadenk, hoe gekker het klinkt. Sommige woordenboeken geven enkel de betekenis van het woord positief: stellig, gunstig, welwillend, bevestigend. Je kunt er zelfs wiskunde bij halen: een positief getal is in de wiskunde groter dan nul. Je kent vast wel de betekenis van ‘je een nul voelen’. Dat is niet echt positief. Bij positiviteit denk ik aan optimistisch en gelukkig in het leven staan.
Hype
Het is een hele hype: positieve psychologie. Er is zelfs bewezen dat optimistische mensen langer en gezonder leven. Op zich ben ik een redelijk positief mens. Niet vaak chagrijnig, zelden boos. Vaak voel ik me gewoon neutraal. Er zijn een heleboel zelfhulpboeken waarin de auteurs schrijven over gelukkig zijn, hoe optimisme je leven verrijkt en hoe je van dit jaar jouw jaar kunt maken.. Blijkbaar kunnen we onszelf dit allemaal aanleren. Als ik de auteurs moet geloven zijn woorden als ‘baaldag’ verleden tijd. Dat wil iedereen… toch? Door zelfhulpboeken denk ik elke keer weer wonderen te kunnen gaan verrichten. Zodoende klem ik op verloren momenten een pen tussen mijn kaken; dat zou een positief gevoel opleveren omdat zo de lachspieren aangespannen worden. Ik zeg elke dag iets positiefs over mezelf tegen mijn spiegelbeeld. En tenslotte krijg ik het ook nog voor elkaar dat wanneer ik iets negatiefs over iemand denk, ik dit aanvul door óók iets positiefs te denken over die persoon. Ik oordeel nu wel minder want iets positiefs bedenken duurt soms lang.
Al die oefeningen en boeken vallen toch elke keer tegen. Natuurlijk wil ik uit het leven halen wat er in zit, maar soms ook helemaal niet. Dan eet ik teveel chips en kijk ik in mijn eentje films en heb ik negatieve gedachten. Ik ben nog steeds geen type wat rondspringt in vrolijke kleren en jubelt over hoe fijn het leven wel niet is. Ik moet nog steeds hard werken om mijn dromen uit te laten komen.
Altijd optimistisch?
Pessimistisch door het leven gaan doet niemand voor de lol. Maar… zou jij er voor tekenen om altijd maar optimistisch te zijn? Het is een goede ontwikkeling dat er tegenwoordig steeds meer gekeken wordt naar positieve psychologie en zelfbewustzijn. Helaas staat na het lezen van zo’n feel-happy-boek en het doen van zo’n oefening de sleur van het dagelijkse leven te snel weer voor je deur. Is dat niet gewoon het leven? Dagen met ups en downs? Ik denk dat constant gelukkig zijn niet haalbaar is, maar wanneer je jezelf aanleert soms even stil te staan bij hoe je je voelt, of je het echt leuk vindt wat je doet in het leven en wat je eventueel anders zou willen, dat dát al positief genoeg is. Niet alles verloopt nou eenmaal zoals je het gepland had. En met elkaar over hetzelfde mopperen is niet alleen maar slecht: het versterkt de onderlinge band. Vergeet niet om na het mopperen ook de positieve kant van de situatie te bekijken!
Boekentips:
Gelukkig zijn kun je leren – Martin Seligman
Dit wordt jouw jaar! – Ben Tiggelaar
Helemaal waar. Een balans tussen negativiteit en positiviteit is beter dan doorschieten naar de ene of de andere kant. Soms heb je gewoon een baaldag, laat die er lekker zijn. En soms het je een topdag, daar kan je dan lekker van genieten.