Als je psychosegevoelig bent dan lijd je (vaak) aan een aandoening. Dit kan gevolgen hebben voor het al dan niet kunnen aangaan en/of behouden van een intieme relatie.

Ik heb nu een relatie van zeven en een half jaar. In deze periode hebben mijn partner en ik samen heel wat meegemaakt. Ik heb meerdere psychoses gehad. Blijkbaar was onze basis zo goed dat de relatie ondanks al deze ellende heeft standgehouden. Een andere reden dat we nog steeds samen zijn, is dat ik hiervoor ook al een lange relatie (vijf en een half jaar) gehad heb. Ik heb deze om bepaalde redenen lang geleden uitgemaakt. Maar doordat ik deze relatie gehad heb, had ik van het begin af aan een stuk meer zelfvertrouwen in de huidige relatie.

Relatie met een aandoening

Carlos, mijn vriend, heeft niet alleen een relatie met mij, hij heeft er ook eentje met mijn aandoening. Ik ben namelijk niet altijd even stabiel. Carlos gaat altijd met mij mee naar gesprekken met mijn psychiater of sociaal psychiatrisch verpleegkundige. Carlos kent mijn ’terugvalpreventieplan’ tot op de letter nauwkeurig en hij vraagt altijd hoe het met mij gaat. Carlos is zelf ook kwetsbaar voor psychosen, hetzij minder erg dan ik. We lijken dus op elkaar, ook in onze manier van denken. Ik denk dat mede hierdoor onze relatie nog heel lang zal duren. De enige reden dat we niet trouwen, is omdat we daar geen budget voor hebben. Anders hadden we dat allang gedaan.

Humor

We hebben omtrent mijn (lees: onze) aandoening echter wel wat zwarte humor ontwikkeld, wat de boel (soms) een stuk draaglijker maakt. Bovendien heb ik minder problemen met zorg ontvangen. Wat waarschijnlijk inhoudt dat ik mijn aandoening voor een groot deel geaccepteerd heb. Ik zie dat Carlos van mij houdt en dat hij mij ondersteunt, omdat hij van me houdt. Hierdoor kan ik zijn liefde accepteren. Zelf ben ik ook gegroeid. Ik run vaak het huishouden, maak de planning en regel vaak dingen. Ik let erop dat Carlos op vaste tijden eet, zorg dat hij op tijd in bed ligt en maak hem in de ochtend wakker. We zijn nu veel meer geven en nemen dan jaren geleden.

Ik denk dat er altijd mensen van het andere (of hetzelfde) geslacht zijn die echt bij je passen. Waar je je vanaf het prille begin vertrouwd bij en mee voelt. Ik denk wel dat je ervan overtuigd moet zijn dat je een romantische relatie verdient, omdat het anders mis kan gaan. Ik denk namelijk dat ieder mens een liefdevol wezen is en dat je alleen maar naar de liefde in jezelf en bij de ander hoeft te kijken om te concluderen dat dit misschien wel de ware is, dat dit kan. Toch kan ander jouw psychische problemen niet weghalen. Je zult nog steeds aan jezelf moeten werken en voor jezelf moeten vechten.

In het leven doe je alles zelf, maar je hoeft het niet alleen te doen.