Iedereen heeft hier wel eens van gehoord: mensen die overmatig gaan snoepen wanneer ze niet zo lekker in hun vel zitten. Zij zeggen op dat moment troost te vinden in het eten. Het is algemeen bekend dat dit leidt tot overgewicht en alle andere vervelende gevolgen daarvan. Maar hoe ontstaat het nou? En, nog belangrijker, hoe zorg je ervoor dat je je er bewust van wordt?

Gevoelens

Een veelvoorkomend fenomeen is het verzinnen van een excuus om te kunnen eten, variërend van opmerkingen als: “ik wil nu gewoon even iets eten zodat ik me goed voel, morgen ga ik gezond eten!” tot de wat meer zwaarmoedige gedachten: “ik zal toch nooit zo mooi worden als ik wil, dus waarom zou ik me inhouden?”. Verschillende gevoelens die ten grondslag van dit fenomeen liggen zijn: het gevoel geen controle te hebben, angst, een gevoel van hopeloosheid, verveling, je niet gewaardeerd voelen, etc.

Zoals eerder gezegd eten emotie-eters dus niet vanuit een hongergevoel, maar omdat het hen blij maakt en even de zorgen doet vergeten. Het probleem van op deze manier omgaan met je emoties is dat je hiermee op lange termijn je lichaam vernielt. In plaats van je problemen op te lossen en er over te praten probeer je ze weg te werken met eten.

Psyblog - art. 2 - emotie eten afb.

Hoe herken je een emotionele eetbui?

Of jij een emotionele eter bent is eenvoudig vast te stellen; na een heftige scene in een film in huilen uitbarsten en zonder na te denken die hele zak chips leeg eten is een duidelijke aanwijzing. Natuurlijk zijn niet alle emotionele eetbuien zo gemakkelijk te herkennen. Als je één of meerdere van de onderstaande vragen met ‘ja’ kunt beantwoorden, eet je waarschijnlijk regelmatig vanuit emotionele motieven:

– Eet je weleens zonder dat je het eigenlijk door hebt?
– Voel je je vaak schuldig nadat je (te veel) hebt gegeten?
– Als je iets vervelends hebt meegemaakt zoals een ruzie, hunker je dan naar eten?
– Heb je trek in iets specifieks?
– Voelt je hongergevoel dringend aan (lees: je bent bereid om de deur uit te gaan om het eten te gaan halen op dat moment)?
– Komt het hongergevoel plotseling?
– Zit het hongergevoel niet in je buik, maar ben je op zoek naar een specifieke smaak in je mond?
– Stop je niet met eten, ondanks het gevoel dat je haast uit elkaar springt?

Fight the cravings…

Bovenstaande vragen geven een goede indicatie van een emotionele (vr)eetbui. Maar hoe kom je er nou vanaf? Allereerst is het belangrijk dat je de reden identificeert waarom je zo’n emotionele eetbui krijgt. Komt het voort uit verveling of ben je bang voor iets? Probeer dit gevoel te herkennen en erkennen en probeer het probleem direct bij de kern op te lossen. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar wel de beste oplossing. Vervolgens is het belangrijk om jouw specifieke ‘emotionele honger’-signalen te herkennen. Merk je dat je trek krijgt in een specifiek iets zoals chocolade? Dan weet je dat je emotioneel gaat eten. Laat je niet beetnemen door je emoties.

Emotie eten 3

Probeer erachter te komen waar je trek in krijgt als je je emotioneel wat minder lekker voelt. Haal dat eten vervolgens ook niet in huis, maar haal er gezonde alternatieven voor en dwing jezelf ook om deze te pakken wanneer de nood hoog is.
En, hier is ‘ie weer: sla geen maaltijden over! Ookal krijg je ’s ochtends geen hap door je keel, smaakt die boterham tussen de middag niet of heb je geen zin in het avondeten dat je voorgeschoteld wordt. Wanneer je een (grote) maaltijd overslaat, ga je automatisch meer snacken waardoor je het zicht kwijt kunt raken op wat je nou precies allemaal binnen krijgt en hoeveel. De kans op overeten wordt aanzienlijk groter.

Als laatste tip: ontwikkel alternatieven voor eten. Voel je een emotionele eetbui opkomen? Pak een boek, laat het bad vollopen en ga heerlijk asociaal lang in bad liggen relaxen. Ben je een actief type? Ga dan een rondje lopen, of ga naar de sportschool. Op deze manier kun je gezonde gewoonten creëren waardoor je op een gegeven moment niet meer hoeft te eten om je beter te voelen.

Succes!

Geschreven door Sharon Verheyden

Sharon is een vlotte 23-jarige meid en recentelijk afgestudeerd aan de Universiteit van Maastricht. Na de opleiding Sport, Gezondheid en Management in Nijmegen heeft ze de master Sports and Physical Activity Interventions (SPAI) succesvol afgerond. Nu is ze op zoek naar een uitdagende baan in de gezondheidsbevordering. Om haar kennis up-to-date te houden (en zich niet al te erg te gaan vervelen…) is ze in april een blog begonnen over leefstijl en alles wat daarmee te maken heeft: Lifestyle by Sharon (http://sharonlifestyle.wordpress.com/). Verder vertelt ze bij Woelt Magazine over hoe ze als leefstijlcoach aan kijkt tegen seks en wat het met je lichaam doet (http://woelt.nl/).

1 comments

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *