Als psycholoog werk ik met cliënten die van alles meemaken, voelen, denken en doen rusbankinfo.ru. Mijn werk is heel divers en toch komen er regelmatig bepaalde thema’s terug die voor heel veel mensen lijken te gelden. In deze blog zou ik het graag willen hebben over onzekerheid. Over het algemeen zien we dit namelijk als iets slechts en ik wil nu juist eens de mooie kanten van deze eigenschap belichten. Het mes snijdt immers altijd aan twee kanten en het zou zonde zijn als we altijd maar naar één kant blijven kijken.
Wat is onzekerheid?
Laten we beginnen met vaststellen waar we het over hebben als we een term als ‘onzekerheid’ gebruiken. In het woord zit het al, je bent ergens niet zeker over. Dit kan van alles zijn; je ingeleverde essay, die leuke andere, je sportprestaties, enzovoort. Het is een gevoel dat wellicht het beste omschreven kan worden als een twijfel die het moeilijk maakt om beslissingen te nemen. Het is hoe dan ook een ongemakkelijk gevoel.
Je kent het misschien wel van die keer dat je een presentatie moest geven en erg onzeker was of je je verhaal wel over zou kunnen brengen. Of die andere keer dat je die leuke buurman voor een kopje koffie uit wilde nodigen, maar dit steeds uitstelde omdat je onzeker was of hij wel op je verzoek in zou willen gaan.
Ik denk persoonlijk dat, omdat het zo’n vervelend en spannend gevoel is, we het zien als iets wat we niet willen hebben en tegen moeten gaan. Het is immers een stuk prettiger als je je zeker voelt en de dingen gewoon aan durft te pakken. Je ziet het ook in de vele zelfhulpboeken met titels als: “Voel je in 5 simpele stappen zelfverzekerd”. Het lijkt iets te zijn waar we naar willen en zouden moeten streven en dat kan alleen maar als we onzekerheid gaan bestrijden.
We kunnen onzekerheid ook een eigenschap noemen. Dat doen we als we praten over een onzeker persoon. Dit is iemand die we zich zo vaak onzeker zien gedragen dat we het als een persoonseigenschap van diegene gaan zien. Zinnen als “Ik ben erg onzeker over mezelf” krijg ik in mijn werk dan ook vaak te horen.
De mooie kanten van onzekerheid
Goed, wat zouden dan de mooie kanten van onzekerheid kunnen zijn? Tot nu toe klinkt het namelijk niet als iets heel aanlokkelijks. Ik wil hier drie mooie kanten van noemen en er zijn er waarschijnlijk nog meer. Ten eerste maakt onzekerheid je gevoelig voor andere mensen. Juist omdat je ergens niet zeker over bent, spits je je oren en kijk je goed om je heen naar wat anderen doen. Onzekerheid zorgt er vaak voor dat je anderen niet wilt kwetsen en rekening met anderen houdt, wat op zichzelf natuurlijk een hele mooie eigenschap is.
Ten tweede zorgt het ervoor dat je open staat voor andere meningen en visies. Als jij zeker weet wat bijvoorbeeld jouw mening is over een bepaald onderwerp, dan is het moelijker om naar andere argumenten te luisteren. Het gaat er niet om dat je je over laat halen, maar dat je open blijft staan voor meerdere visies dan die van jezelf.
Als derde maakt onzekerheid verandering mogelijk. Je bent immers niet zeker over of je iets wel goed doet en wellicht is dat in sommige gevallen ook wel zo. Het is heel mooi als je dit dan vervolgens aan kunt passen naar een betere of passendere actie.
In balans
Uiteraard kun je weer bij alle mooie kanten van onzekerheid de kanttekening plaatsen dat het ook niet goed is als je er te ver in door schiet. En dat is ook zo. Maar dat geldt ook voor zekerheid. Als je te zeker bent, sluit je je af voor de buitenwereld en wordt je persoonlijke wereld alleen maar kleiner. Het lijkt dus te liggen in de balans. Een flinke dosis van onzekerheid en een flinke dosis van zekerheid kunnen elkaar juist goed afwisselen en in balans houden. Beide eigenschappen hebben hun mooie kanten en tegelijkertijd hun valkuilen. Laten we ons echter voor één keer eens richten op de mooie kanten van onzekerheid, die zo vaak worden ondergesneeuwd. Ik heb er hier drie genoemd; gevoeligheid, open staan en verandering. Welke weet jij nog meer?
Geschreven door: Online studentenpsycholoog Dea Boom van www.psychologenpraktijkboom.nl
