Via PsyBlog was ik een paar weken geleden uitgenodigd om te kijken naar de persvoorstelling van Las Hijas de Abril. Deze film heeft de Special Jury Prize gewonnen op het filmfestival in Cannes en is veelbelovend.
Verwachting
Bij het lezen van de omschrijving had ik al direct vragen over de film. Ik was namelijk vooral benieuwd naar de reden waarom Valeria haar moeder April niet op de hoogte wilde stellen van haar zwangerschap. Je verzwijgt zoiets natuurlijk niet zomaar. Nieuwsgierig nam ik plaats bij de persvoorstelling en ik hoopte natuurlijk op antwoorden!
In de allereerste scène maken we kennis met de 17-jarige Valeria. Ze is naakt, heeft lang blond haar en is hoogzwanger. Meteen wordt duidelijk dat ze met Mateo een sterke relatie vol passie en lust heeft. Valeria woont samen met haar zus Clara.
Op den duur besluit Clara om hun moeder April toch in te lichten over Valeria’s zwangerschap en direct vertrekt April richting haar dochters.
Wanneer April bezorgd in Puerto Vallarta aankomt, lijkt ze nauwelijks het monster dat ik had verwacht. Bezorgd, misschien een beetje overbezorgd, maar niet meer dan dat.
Geheim
Wanneer Valeria net bevallen is van dochter Karen, zorgen Valeria en Mateo voor haar. Dit gaat niet zonder slag of stoot. Zo nu en dan is Aprils hulp nodig, maar al met al gaat het niet slecht. Toch vindt April dat het niet goed gaat en onderneemt actie. Het zorgt ervoor dat het verhaal een andere wending krijgt en dat Aprils ware aard naar boven komt. Ook blijkt de relatie tussen Valeria en Matteo niet sterk genoeg. Na de ene bizarre gebeurtenis volgt de andere. Helaas kan ik hier weinig over verklappen, maar ik kan je dit wel vertellen: Ik begreep ineens waarom Valeria haar zwangerschap geheim hield.
Karakter
Regisseur Michel Franco laat de spanning continu op- en afbouwen. Hierdoor blijf je als kijker geboeid. Daarnaast worden de rollen van April en Valeria bizar goed vertolkt. Emma Suarez (April) vindt dat zo’n melodramatisch materiaal haar niet verplicht om extra aanhalingstekens en uitroeptekens toe te voegen en het dus gewoonsimpel te houden. Haar personage is des te gekker omdat ze zo eerlijk is over haar acties. Ook Ana Valeria Becerril (Valeria) toont een sterk karakter. Dit komt vooral naar voren als ze weigert een slachtoffer te worden en de leiding neemt over haar eigen lot.
Ik heb vol verbazing naar de film gekeken. Ik werd meegesleurd door het verhaal en kan me maar niet voorstellen dat het mij ooit zou overkomen. Een bijzonder verhaal over familiegebeurtenissen. Niet melodramatisch, wel heftig.
Benieuwd naar hoe het verhaal afloopt? Kijk de film! Deze draait vanaf 18 januari.